Każdemu pokazuje inne oblicze, a wszystkie są prawdziwe i równie cenne. Warszawa – a właściwie Warszawy, bo miast jest tyle, ilu mieszkańców – to prawdziwy tygiel narodowościowy, religijny, klasowy. Więc czy da się poznać takie miasto? Spróbujemy!
Od 2013 roku otworzyliśmy około 100 obiektów oraz zorganizowaliśmy ponad 12 wykładów, 20 spacerów, 5 pokazów filmowych, a nawet warsztaty. I wszystkie te liczby są mocno niedoszacowane! Odwiedzaliśmy mieszkania ludzi sztuki i architektury, wspinaliśmy się na Skarpę, szukaliśmy tożsamości dzielnic oraz Warszawy socrealistycznej, modernistycznej, powojennej i filmowej. W ubiegłym roku, bez lęku, patrzyliśmy prosto w pyzę i poznawaliśmy dziedzictwo od kuchni.
Cynowa rocznica to nie przelewki – dlatego tym razem pójdziemy na całość i spróbujemy uchwycić ten charakterystyczny genius loci Warszawy, który tworzy wypadkowa luksusowych kamienic i robotniczych osiedli, miejsc gdzie się modlimy i gdzie pracujemy, słowem: nas wszystkich.
„Kosmiczny przeciąg” kontra monumentalna aleja – wizje powojennej przebudowy ul. Marszałkowskiej
- 21.05 – godz. 18:00
W pierwszej dekadzie po zakończeniu II wojny światowej o wygląd głównej arterii Warszawy rywalizowały dwie wizje: jedna wynikała z modernistycznych przekonań o konieczności nadania centrum Warszawy hipernowoczesnej postaci, druga natomiast wiązała się z socrealistyczną koncepcją miasta o monumentalnej, zwartej zabudowie, z czytelnie rozłożonymi akcentami urbanistycznymi.
- Krzysztof Mordyński – historyk i historyk sztuki, kustosz w Muzeum UW. Zdobywca nagrody KLIO I stopnia 2021 za książkę „Sny o Warszawie. Wizje przebudowy miasta 1945-1952”.
Mieszkać można wszędzie
- 22.05 – godz. 18:00
W trakcie spotkania prof. Sławomir Gzell będzie rysował i opowiadał o budynkach, w których mieszkał. Były to: drewniany świdermajer w Otwocku, parterowym dom z ogrodem, kamienica na Starej Pradze, gomułkowski punktowiec na Woli, blok na Żoliborzu, a na końcu o segment w szeregu własnego projektu. Profesor powiedział „Każdy z tych budynków wart jest opowieści, bo wszystkie razem mówią o kondycji miejsc w jakich mieszkamy”.
- Sławomir Gzell – architekt, związany z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej, autor ponad 100 publikacji, członek m.in. Komitetu Architektury i Urbanistyki PAN.
Warszawa pograniczem kultur
- 28.05 – godz. 18:00
Wykład ten będzie opowieścią o różnorodności kulturalnej Warszawy XIX i początku XX wieku. Najwięcej uwagi prowadzący poświęci przykładom integracji różnych grup ludności, przedstawi m.in. wzajemne inspiracje katolików i protestantów wyrażające się np. poprzez przejmowanie sposobu celebrowania niektórych świąt oraz zwyczajów religijnych. Pokaże również współpracę chrześcijan i żydów na przykładzie przemysłu, w tym dużych przedsiębiorstw kolejarskich.
- Grzegorz Michalak – historyk varsavianista, który prowadzi badania z zakresu historii społecznej XIX i XX wieku, w tym mniejszości religijnych oraz narodowych. Współpracownik wielu warszawskich instytucji kulturalnych i naukowych.
Skazani na awangardę – międzywojenni architekci pochodzenia żydowskiego
- 29.05 – godz. 18:00
Prowadząca opowie o środowisku warszawskich architektów pochodzenia żydowskiego w dwudziestoleciu międzywojennym. Przybliży m.in. postać Ludwika Paradistala (twórcy warszawskich luksów) czy Henryka Oderfelda (zwanego przez kolegów po fachu „Ogierem”). Opowie też o tym jak szukać informacji o tych, których istnienie próbowano wymazać.
- Klaudia Obrębska – absolwentka etnologii i antropologii kulturowej na Uniwersytecie Warszawskim oraz historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim. Popularyzuje architekturę na instagramowym koncie miasto.tlumacze.