„Spacer przez architekturę” opowiada o tym co łączy psychologię środowiskową i codzienne doświadczanie życia w architekturze. Zawieszony między nauką a intuicją esej opiera się na prostych obserwacjach otaczającej nas przestrzeni zbudowanej przez człowieka. Jest zachętą do jej zrozumienia w oparciu o badania psychologiczne i twórczość architektoniczną. Towarzyszące tekstowi szkice pokazują jakie praktyczne wartości przestrzenne wynikają z założeń teoretycznych.

„Intuicyjność przestrzeni uważam za jedną z kluczowych wartości w architekturze. Poruszanie się po budynku wykracza poza sferę przyjemności; jest koniecznością, dlatego pociąga za sobą konieczność zapewnienia zrozumiałego, czytelnego układu funkcjonalnego” – pisze autor w jednym z rozdziałów.

Poszukiwanie pierwotności w krajobrazie i architekturze nie jest wyłącznie archeologią, ale myśleniem o przyszłości. Ten punkt widzenia łączy Wojciechowskiego z podejściem praktykowanym przez grupę projektową Centrala (Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis). Jak to rozumieją, opowiedzą w dwóch mini wykładach, po których nastąpi rozmowa z udziałem wszystkich obecnych. Będzie o odzyskaniu spokoju, swobody i przyjemności w codziennym użytkowaniu przestrzeni i zamianie przemieszczania się w spacer.

Łukasz Wojciechowski jest architektem, adiunktem na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, współautorem projektów m.in. Muzeum Współczesnego Wrocław i Wrocławskiego Centrum Kongresowego, oraz autorem książki Architektura racjonalnej Europy (wyd. emg) i współautorem monografii „Jan Szpakowicz – przestrzeń elementarna” (wyd. Muzeum Architektury we Wrocławiu), a także autorem komiksów Ville nouvelle, Soleil mécanique i Dum dum (wyd. çà et là).

CENTRALA (Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis) tworzy projekty pod hasłem Amplifikacja natury, w oparciu o badania relacji pomiędzy architekturą i procesami przyrodniczymi, zjawiskami atmosferycznymi i astronomicznymi. Zajmują się miejskimi mokradłami, tworzeniem rzemieślniczych mikroklimatów, wielogatunkową urbanistyką, architekturą chronobiologiczną – wzmacniającą poczucie bycia częścią sezonów. Wygrali konkurs ​​„FUTUWAWA. Jak będziemy mieszkać w Warszawie przyszłości”. Reprezentanci Polski na Biennale Architektury w Wenecji (2018), London Design Biennale (2021), Triennale Architektury w Lizbonie (2022). Od 2017 stale współpracują z Charkowską Szkołą Architektury, realizując autorski cykl warsztatów.